
utonąć w błękicie
twych oczu
poczuć drżenie serca
na myśl
o ich utracie
odbijają w sobie niebo
i tęczę mego istnienia
tysiąc kolorów życia
których nie odkryję bez ciebie
Samotnie opadam w przestrzeń
pochłaniają mnie
ruchome piaski
twego serca
co nigdy nie będzie moje
w twych oczach widzę
niebo
płyną po nim
białe obłoki
do ziemi twojej
która nigdy nie będzie moja
Warszawa, 15.10.2010
Smutne takie, ale jak ładne
OdpowiedzUsuń